

CZAS DLA SIEBIE
CZAS DLA SIEBIE
Nie można kochać innej osoby, jeśli nie pozna się dogłębnie samego siebie. To poczucie własnej tożsamości osiągniemy wówczas, gdy jakąś część życiowej przestrzeni zarezerwujemy wyłącznie dla siebie. Każdego dnia powinniśmy przeznaczyć trochę czasu tylko dla siebie. Niektórzy znajdują ten czas wcześnie rano, inni późnym wieczorem, gdy reszta domowników śpi, jeszcze inni uzgadniają z partnerem najlepszą porę na chwilę dla siebie.
Taki czas dla siebie jest w pewnym sensie ważniejszy niż czas we dwoje, gdyż nawiązanie prawdziwego kontaktu z partnerem jest możliwe tylko wtedy, gdy czujemy się dobrze sami ze sobą. Dopiero gdy osiągniemy stan samozadowolenia, zapragniemy dzielić go z drugim człowiekiem. Wcześniej jest to zazwyczaj niemożliwe.
Czas dla siebie nie oznacza robienia porządków, chociaż duże sprzątanie pod nieobecność dzieci może nastrajać bardzo pozytywnie. Spotkanie z przyjaciółmi może także być formą czasu przeznaczonego dla siebie. Nie może nim natomiast być oglądanie telewizji. Czas spędzony przed telewizorem prowadzi raczej do zagubienia się w sobie niż do samo- poznania. Dobre efekty przynosi pisanie listów lub pamiętników. Jeśli natomiast rzeczywistość ma dla nas także wymiar duchowy, wówczas możemy poświęcić czas na modlitwę lub medytację. Czytanie dobrze służy samopoznaniu, podobnie kąpiel w wannie z kieliszkiem sherry i czasopismem! Można zaszyć się w leśnym gąszczu, można pójść do ogrodu, pospacerować z psem – każdy ma własną receptę na czas dla siebie. Ważne, by rzeczywiście ją ustalić i konsekwentnie przy niej trwać.