CZAS DLA SIEBIE

CZAS DLA SIEBIE

Nie można kochać innej osoby, jeśli nie pozna się dogłęb­nie samego siebie. To poczucie własnej tożsamości osiągnie­my wówczas, gdy jakąś część życiowej przestrzeni zarezer­wujemy wyłącznie dla siebie. Każdego dnia powinniśmy prze­znaczyć trochę czasu tylko dla siebie. Niektórzy znajdują ten czas wcześnie rano, inni późnym wieczorem, gdy reszta do­mowników śpi, jeszcze inni uzgadniają z partnerem najlepszą porę na chwilę dla siebie.

Taki czas dla siebie jest w pewnym sensie ważniejszy niż czas we dwoje, gdyż nawiązanie prawdziwego kontaktu z part­nerem jest możliwe tylko wtedy, gdy czujemy się dobrze sami ze sobą. Dopiero gdy osiągniemy stan samozadowolenia, za­pragniemy dzielić go z drugim człowiekiem. Wcześniej jest to zazwyczaj niemożliwe.

Czas dla siebie nie oznacza robienia porządków, chociaż duże sprzątanie pod nieobecność dzieci może nastrajać bar­dzo pozytywnie. Spotkanie z przyjaciółmi może także być for­mą czasu przeznaczonego dla siebie. Nie może nim nato­miast być oglądanie telewizji. Czas spędzony przed telewizo­rem prowadzi raczej do zagubienia się w sobie niż do samo- poznania. Dobre efekty przynosi pisanie listów lub pamiętni­ków. Jeśli natomiast rzeczywistość ma dla nas także wymiar duchowy, wówczas możemy poświęcić czas na modlitwę lub medytację. Czytanie dobrze służy samopoznaniu, podobnie ką­piel w wannie z kieliszkiem sherry i czasopismem! Można za­szyć się w leśnym gąszczu, można pójść do ogrodu, pospace­rować z psem – każdy ma własną receptę na czas dla siebie. Ważne, by rzeczywiście ją ustalić i konsekwentnie przy niej trwać.

Related articles

Back to Top